คำถาม: อะไรคือการสำนึกผิดและมันจำเป็นสำหรับความรอดหรือ?

คำตอบ: หลายคนเข้าใจคำว่า การสำนึกผิดว่าหมายถึง”หันไปจากบาป”

นี้ไม่ใช่เป็นความหมายในพระคัมภีร์ของการสำนึกผิด

ในพระคัมภีร์ คำว่าสำนึกผิด หมายความว่า “เปลี่ยนจิตใจของคน”,

พระคัมภีร์ยังบอกเราว่าการสำนึกผิดจริงจะส่งผลในการเปลี่ยนแปลงการประพฤติ

ลูกา 3:8-14 “เหตุฉะนั้น จงพิสูจน์การกลับใจของเจ้าด้วยผลที่เกิดขึ้น อย่านึกเหมาเอาในใจว่าตัวมีอับราฮัมเป็นบิดา เพราะเราบอกเจ้าทั้งหลายว่า พระเจ้าทรงฤทธิ์อาจจะให้บุตรเกิดขึ้นกับอับราฮัม จากก้อนหินเหล่านี้ได้ บัดนี้ขวานวางไว้ที่โคนต้นไม้แล้ว และทุกต้นที่ไม่เกิดผลดีจะต้องตัดทิ้งแล้วโยนทิ้งในกองไฟ” ฝ่ายประชาชนจึงถามท่านว่า “เราจะต้องทำประการใด” ท่านจึงตอบเขาว่า “ผู้ใดมีเสื้อสองตัวจงปันให้แก่คนไม่มี และใครมีอาหารจงปันให้เหมือนกัน” พวกเก็บภาษีก็มาขอรับบัพติศมาด้วย และถามท่านว่า “อาจารย์เจ้าข้า พวกข้าพเจ้าต้องทำประการใด” ท่านจึงตอบเขาว่า “เจ้าทั้งหลายอย่าเก็บภาษีเกินพิกัด” ฝ่ายพวกทหารถามท่านด้วยว่า “พวกข้าพเจ้าเล่า จะต้องทำประการใด” ท่านตอบเขาว่า “อย่ากรรโชก อย่าใส่ความเพื่อเอาเงิน แต่จงพอใจในค่าจ้างของตน”  กิจการ 3:19 “เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงหันกลับและตั้งใจใหม่ เพื่อพระเจ้าจะทรงลบล้างความผิดบาปของท่านเสีย” กิจการ 26:20 “ให้เขากลับใจใหม่ ให้หันมาหาพระเจ้าและกระทำการซึ่งสมกับที่กลับใจใหม่แล้ว”

ความหมายเต็ม ๆในพระคัมภีร์ ของการสำนึกผิดคือการเปลี่ยนจิตใจซึ่งส่งผลต่อการประพฤติ  แล้วอะไรคือสิ่งที่เชื่อมต่อระหว่างการสำนึกผิดและความรอด กิจการของอัครทูตดูเหมือนว่าจะมุ่งเน้นโดยเฉพาะที่การสำนึกผิดเรื่องที่เกี่ยวกับความรอด (กิจการ 2:38; 3:19; 11:18; 17:30; 20:21; 26:20) การสำนึกผิด ในความสัมพันธ์กับความรอด คือการเปลี่ยนความคิดของคุณในเรื่องพระเยซูคริสต์ ในพระธรรมเทศนาของเปโตรในวันเพนเทคอส (กิจการ บทที่ 2) เขาสรุปด้วยการเรียกให้คนทั้งหลาย"จงกลับใจเสียใหม่"

กิจการ 2:36 ให้เปลี่ยนจิตใจของพวกเขาเกี่ยวกับพระองค์ เพื่อยอมรับว่าแท้จริง พระองค์ทรงเป็น"องค์พระผู้เป็นเจ้าและเป็นพระคริสต์” เปโตรกำลังเรียกร้องให้คนทั้งหลายเปลี่ยนความคิดของพวกเขาจากการปฏิเสธพระเยซูคริสต์ว่าทรงเป็นพระเจ้า 

ให้เชื่อในพระองค์ ผู้ทรงเป็นทั้งพระเจ้าและพระผู้ช่วยให้รอด การสำนึกผิดและความเชื่อสามารถเข้าใจได้เป็น "เหรียญอันเดียวมีสองด้าน" เป็นไปไม่ได้ที่จะวางความเชื่อของคุณในพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดโดยไม่ได้เปลี่ยนจิตใจของคุณก่อนว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ใดและสิ่งที่ทรงได้กระทำ ไม่ว่าจะเป็นการสำนึกผิดจากการปฏิเสธโดยเจตนา หรือการสำนึกผิดจากความเพิกเฉยหรือความไม่สนใจ มันก็คือการเปลี่ยนแปลงจิตใจ การสำนึกผิดในพระคัมภีร์ มีความสัมพันธ์กับความรอด คือการเปลี่ยนจิตใจของคุณจากการปฏิเสธพระคริสต์มาเป็นเชื่อในพระเยซูคริสต์  

เป็นสิ่งสำคัญอย่างมากที่เราเข้าใจว่าการสำนึกผิดไม่ได้เป็นผลงานที่เราทำเพื่อให้ได้รับความรอด กิจการ 5:31 และ 11:18 ที่เป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงประทาน-มันก็เป็นเพียงไปได้เพราะพระคุณของพระองค์ กิจการ 5:31 “พระเจ้าได้ทรงตั้งพระองค์ไว้ด้วยพระหัตถ์เบื้องขวาของพระองค์ให้เป็นเจ้าชาย และองค์พระผู้ช่วยให้รอด เพื่อจะให้คนอิสราเอลกลับใจใหม่ แล้วจะทรงโปรดยกความผิดบาปของเขา” 

ความรอดทั้งหมด รวมทั้งการสำนึกผิดและความเชื่อ เป็นผลจากการที่พระเจ้าทรงดึงเราเข้ามา ทรงเปิดตาของเรา และทรงเปลี่ยนจิตใจของเรา ความอดทนของพระเจ้านำเราไปสู่การสำนึกผิดกลับใจใหม่เพราะความเมตตาของพระองค์ 2 เปโตร 3:9 "องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงเฉื่อยช้าในเรื่องพระสัญญาของพระองค์ ตามที่บางคนคิดว่าเฉื่อยช้านั้น แต่ได้ทรงอดกลั้นพระทัยไว้ เพราะเห็นแก่เราทั้งหลายมาช้านาน ไม่ทรงประสงค์ที่จะให้ผู้หนึ่งผู้ใดพินาศเลย แต่จะให้คนทั้งปวงมาถึงการกลับใจเสียใหม่"

โรม 2:4 “หรือว่าท่านประมาทพระกรุณาคุณอันอุดมและความอดกลั้นพระทัย และความอดทนของพระองค์ ท่านไม่รู้หรือว่า พระกรุณาคุณของพระเจ้านั้นมุ่งที่จะชักนำท่านให้กลับใจใหม่” 

​