​

เพลงสดุดี 22:14-18 “ข้าพระองค์ถูกเทออกเหมือนอย่างน้ำ กระดูกทั้งสิ้นของข้าพระองค์หลุดลุ่ยไป จิตใจก็เหมือนขี้ผึ้ง ละลายภายในอกของข้าพระองค์   กำลังของข้าพระองค์เหือดแห้งไปเหมือนเศษหม้อดิน และลิ้นของข้าพระองค์ก็เกาะติดที่ขากรรไกร พระองค์ทรงวางข้าพระองค์ไว้ในผงคลีความตาย  พระเจ้าข้า บรรดาสุนัขล้อมรอบข้าพระองค์ไว้ คนทำชั่วหมู่หนึ่งล้อมข้าพระองค์ เขาแทงมือแทงเท้าข้าพระองค์  ข้าพระองค์นับกระดูกทั้งหลายของข้าพระองค์ได้เป็นชิ้น ๆ เขาจ้องมองและยิ้มเยาะข้าพระองค์   เสื้อผ้าของข้าพระองค์เขาแบ่งปันกัน ส่วนเสื้อของข้าพระองค์นั้นเขาก็จับฉลากกัน"

ทำไมพระเยซูทรงต้องทนทุกข์อย่างแสนสาหัส บางคนคิดว่าความทุกข์ทรมานฝ่ายร่างกายของพระเยซูเป็นส่วนหนึ่งของการที่พระองค์ทรงลงโทษความผิดบาปของเรา นี้ก็ถูกต้องในระดับหนึ่ง ในขณะเดียวกันความทรมานที่พระเยซูทรงแบกรับ บ่งให้รู้ว่ามนุษย์มีความเกลียดชังและความโหดร้ายมากกว่าการที่พระเจ้าทรงลงโทษเราเพราะความบาป ซาตานมีความเกลียดชังพระเจ้ามากที่สุด และพระเยซูก็เป็นส่วนหนึ่งของแรงผลักดันเบื้องหลังการทรมานและการทารุณที่เหี้ยมโหด

ความทุกข์ทรมานที่พระเยซูทรงแบกรับไว้เป็นสุดยอดตัวอย่างที่แสดงว่า มนุษย์มีความเกลียดชังและความโกรธแค้นต่อพระเจ้าองค์บริสุทธิ์

​

โรม 3:10-18 “ตามที่มีเขียนไว้แล้วว่า ‘ไม่มีผู้ใดเป็นคนชอบธรรมสักคนเดียว ไม่มีเลย  ไม่มีคนที่เข้าใจ ไม่มีคนที่แสวงหาพระเจ้า  เขาทุกคนหลงทางไปหมด เขาทั้งปวงเป็นคนไร้ค่าเหมือนกันทั้งสิ้น ไม่มีสักคนเดียวที่ทำดี ไม่มีเลย  ลำคอของเขาคือหลุมฝังศพที่เปิดอยู่ เขาใช้ลิ้นของเขาในการล่อลวง ภายใต้ริมฝีปากของเขามีพิษของงูร้าย  ปากของเขาเต็มด้วยคำแช่งด่าและคำขมขื่น  เท้าของเขาว่องไวในการทำให้นองเลือด  ในทางเดินของเขามีความพินาศและความทุกข์ และเขาไม่รู้จักทางแห่งสันติสุข  ในแววตาของเขาไม่มีความเกรงกลัวพระเจ้า"

​